Zeewolf kauwt op een heremietkreeft
Zeewolf – Anarhichas lupus
De zeewolf vindt zijn voedsel onder andere rondom de wrakken in de Noordzee. Dat is een ideale plek om met name krabben en kleine kreeften te verschalken. Die verblijven hiernamelijk vanwege de broed- en schuilplaatsen het wrak creëert. In de video zie je dat hij een heremietkreeft te pakken heeft, die hij langzaam verbrijzelt tussen zijn krachtige kaken.
Uiterlijk
De zeewolf is een vis met een blauwgrijze kleur waar soms wat groen in gemengd is. De vis heeft een forse kop met een bijzonder gebit. Zijn gebit bestaat uit lange en stompe tanden. De lange tanden worden gebruikt om zijn prooien te pakken, zelfs als ze ingegraven zijn. En de stompe tanden worden gebruikt om die prooien te kraken. Bijzonder aan dit gebit is dat zijn tanden elk jaar wisselen, wat ongebruikelijk is voor vissen. De vis kan tot 160 cm lang worden en ruim 23 kilo wegen. De zeewolf kan een leeftijd bereiken van 22 jaar. Zijn uiterlijk kan ervoor zorgen dat hij er wat gevaarlijk uitziet, maar de vis is op zichzelf niet agressief.
Voedsel
Het gebit van de zeewolf is speciaal gemaakt voor zijn prooi. De zeewolf eet namelijk graag schelp- en schaaldieren. Doordat die dieren zich soms ingraven heeft hij een methode nodig om erbij te komen (zijn lange tanden) en om hun bescherming te verbreken (zijn stompe tanden).
Leefgebied
De zeewolf komt voor in het water van de Atlantische oceaan. Voornamelijk in het noordelijke deel hiervan, denkend aan de Noordzee en omstreken. Hij houd van water dat een temparatuur heeft tussen -1 en 13 graden. De zeewolf is het vaakst te vinden op rotsachtige bodem.
Voortplanting
De voortplanting van de zeewolf gebeurt in de winter. Dan migreert de vis naar dieper water. Hier worden de eieren door de vrouwelijke zeewolf afgezet, waarna het mannetje ze bewaakt totdat de eieren uitkomen.
