De zeewolf is een forse en indrukwekkende vis, die voornamelijk in de koudere delen van de Noordzee voorkomt. Hij ziet er gevaarlijk uit met zijn grote bek vol scherpe tanden. Hij peuzelt met gemak de zeeappels vol met grote stekels op. De zeewolf zit vaak verscholen in een hol tussen de rotsen of weggekropen in een wrak. Soms wordt hij ook zwemmend gezien, zoals hier.
Net als zijn kleinere broer is de grote pieterman een giftige vis. Met de stekels in zijn rugvin kan hij veel pijn veroorzaken bij de wadende badgasten. Dit afweer-mechanisme is ook heel effectief bij de vijanden die hem voor een lekker hapje aanzien.
In de nacht van 1 op 2 januari 2019 verloor de ‘MSC Zoe’ bijna 350 containers ten noorden van de Waddeneiland. Dit werd een ramp met een ongekende omgang voor de natuur. Zowel bovenwater als onderwater. De stranden van de Waddeneilanden en de kust van Noord-Holland werden overspoeld met afval uit die containers. Een groot deel van die containers is inmiddels geborgen, maar er ligt nog zo’n 800 ton in zee, voornamelijk op de bodem.
Een klein deel van het afval is in de zomer van 2019 geborgen door een team van ervaren duikers van Stichting Duik de Noordzee Schoon. Dit voelt misschien als een druppel op een gloeiende plaat, maar is nodig om aandacht te blijven vestigen op deze container-ramp die nog decennia lang na zal dreunen.
Zie ook: MSC Zoe afval verzandt en MSC Zoe afval uit zee geborgen
Een deel van het afval dat nog op de zeebodem ligt, verzamelt zich rondom de wrakken. Een ander deel verdwijnt in rap tempo onder het zand. Over tientallen jaren zal het afval uit de containers van de MSC Zoe nog steeds worden gevonden.
In de nacht van 1 op 2 januari 2019 verloor de ‘MSC Zoe’ bijna 350 containers ten noorden van de Waddeneiland. Dit werd een ramp met een ongekende omgang voor de natuur. Zowel bovenwater als onderwater. De stranden van de Waddeneilanden en de kust van Noord-Holland werden overspoeld met afval uit die containers. Een groot deel van die containers is inmiddels geborgen, maar er ligt nog zo’n 800 ton in zee, voornamelijk op de bodem.
Zie ook: MSC Zoe afval op de Noordzeebodem en MSC Zoe afval uit zee geborgen
In de zomer van 2019 heeft een team van ervaren duikers van Stichting Duik de Noordzee schoon een heel klein deel van dit afval uit zee geborgen. Hoewel het voelt als een druppel op een gloeiende plaat, zijn dit soort acties nodig om aandacht te vestigen op een ramp die decennia lang nog na zal dreunen.
In de nacht van 1 op 2 januari 2019 verloor de ‘MSC Zoe’ bijna 350 containers ten noorden van de Waddeneiland. Dit werd een ramp met een ongekende omgang voor de natuur. Zowel bovenwater als onderwater. De stranden van de Waddeneilanden en de kust van Noord-Holland werden overspoeld met troep uit die containers. Een groot deel van die containers is inmiddels geborgen, maar er ligt nog zo’n 800 ton in zee, voornamelijk op de bodem.
Zie ook: MSC Zoe afval op de Noordzeebodem en MSC Zoe afval verzandt
De leng is een sierlijke vis. Het is een kabeljauw-achtige vis, wat duidelijk te zien is aan de kop. Net als de kabeljauw is de leng een rover. Hij jaagt op krabben, kreeften en andere visjes. De leng kan bijna twee meter lang worden.
Op de bodem van de Noordzee liggen restanten uit de laatste ijstijden. Rotsblokken, stenen en grind. Deze velden vormden de eindmorenen van de gletsjers uit die perioden. Vandaag de dag is dit natuurlijk harde substraat een rijke ondergrond voor heel veel onderwater-fauna. Een welkome afwisseling voor de eindeloze zandvlaktes, mits dit grind niet wordt weggevist natuurlijk.
Ooit bestond het Nederlandse deel van de Noordzeebodem voor zo’n dertig procent uit hard substraat. Natuurlijke riffen dat voornamelijk werd gevormd door platte oesters. Maar dat alles is weggevist en wat overblijft is een lege Noordzee. Een arme zeebodem die alleen nog maar bestaat uit zand, waar de biodiversiteit schraal is.
De kabeljauw is een pracht vis! Het is één van de rovers van de Noordzee en een belangrijke vis in het voedselweb. Als er veel kabeljauw zwemt, dan is dat een graadmeter voor een gezonde zee.
Nog niet zo lang geleden waren de aantallen kabeljauw die bij de wrakken werden gespot groot. Waardoor die aantallen zijn afgenomen is lastig te bepalen. Het is een vis met een grote economische waarde en daardoor belangrijk voor de beroepsvisserij. Daardoor is overbevissing een aannemelijke reden voor het verdwijnen van zoveel kabeljauw. Wellicht dat het afsluiten van gebieden voor visserij een impuls kan geven aan het herstel van het kabeljauw-bestand.
Verloren visnetten blijven onderwater doorgaan met vissen. Door deze zogenaamde spooknetten sterven kreeften, krabben en heel veel vissoorten een zinloze dood. Gelukkig weet deze kabeljauw zichzelf te bevrijden.
Kabeljauwen migreren door de Noordzee. Het is een vis die leeft in scholen. De kabeljauw gebruikt het rijke habitat van het harde substraat, zoals natuurlijke riffen en wrakken, om te rusten en te paaien. Tegelijkertijd is daar ook genoeg voedsel te vinden. Wrakken zijn daarom de hotspots voor de kabeljauw.