Ooit bestond het Nederlandse deel van de Noordzeebodem voor zo’n dertig procent uit hard substraat. Natuurlijke riffen dat voornamelijk werd gevormd door platte oesters. Maar dat alles is weggevist en wat overblijft is een lege Noordzee. Een arme zeebodem die alleen nog maar bestaat uit zand, waar de biodiversiteit schraal is.
Dit is een spoor van een boomkor visser op de Klaverbank. De Klaverbank behoort tot de ‘riffen van de open zee’ volgens de habitatrichtlijn. Het is een zeegebied van circa 1.235 km² op circa 160 km ten noordwesten van Den Helder. De Klaverbank is het enige gebied in de Nederlandse Noordzee waar op de bodem flinke hoeveelheden grind aan het oppervlak liggen. Er komen ook grotere stenen voor. In het geultje dat de boomkor achterlaat is het grind duidelijk te zien. Het gebied is ontstaan als eindmorene van een gletsjer uit de voorlaatste ijstijd.
In de Noordzee wordt al sinds decennia gevist met de boomkor. De boomkor is een vismethode waarbij de viskotter twee sleepnetten over de bodem trekt. Men vist voornamelijk op platvis. De boomkorvisserij is een vrij destructieve vismethode, waarbij de bodem wordt omgeploegd. Ieder stukje Noordzee wordt zo’n zes keer per jaar bezocht door de boomkorvissers. Al het leven in de bodem wordt verstoord en alle dieren die in het net terecht komt worden gevangen. Voor een deel is dit ook ongewenste bijvangst. En het grootste deel van die bijvangst gaat dood weer over boord.